Interpretacja ta wpisuje się zarazem w szerszy trend odchodzenia od formalistycznego podejścia w stosowaniu przepisów przez organy podatkowe, które w wydawanych interpretacjach dopuszczają coraz szerszy zakres ewentualnych dokumentów oraz sposobów udowodnienia wywozu towarów poza UE.
Omawiana interpretacja zapadła na kanwie stanu faktycznego, w ramach którego w eksporcie towarów podatnik oprócz faktury dokumentującej daną transakcję posiadał jeden z następujących dokumentów (w formie papierowej lub elektronicznej): oświadczenie nabywcy towarów, oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów lub oświadczenie magazynu odpowiedzialnego za odbiór towaru w kraju przeznaczenia potwierdzające, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE i odebrane przez lub w imieniu klienta.
Jednocześnie, jak wskazano, dokumenty te mogą zawierać zróżnicowany zakres informacji, niemniej w każdym przypadku dane zawarte na tych dokumentach pozwalają na jednoznaczną identyfikację i powiązanie wywożonych poza UE towarów z wystawioną fakturą.
Zarazem, podatnik nie dysponował komunikatem IE 599 potwierdzającym wywóz towarów poza UE.
W takim stanie faktycznym wnioskodawca przedstawił wątpliwości, czy w oparciu o tak wskazane dokumenty, będzie miał prawo do zastosowania stawki VAT 0% w oparciu o art. 41 ust. 4 ustawy. Co kluczowe, wnioskodawca zapytał, czy w takim wypadku prócz posiadanej faktury pozwalającej identyfikować towary będące przedmiotem transakcji, wystarczający będzie jakikolwiek z wyżej wymienionych dokumentów.
Na tak przedstawione pytanie Dyrektor KIS odpowiedział pozytywnie potwierdzając, iż którykolwiek z przedstawionych wyżej dokumentów, wraz z fakturą, będą wspólnie uprawniały wnioskodawcę do stosowania stawki VAT 0%. Dyrektor KIS przypomniał, iż art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, który określa katalog dokumentów, stanowiących dowody wywozu towaru poza UE na potrzeby zastosowania stawki 0%, ma charakter otwarty, co wynika z użytego przez ustawodawcę określenia „w szczególności”. W efekcie Dyrektor KIS zaakceptował, iż omawiany sposób dokumentowania eksportu towarów będzie możliwy do zastosowania dla celów stawki 0% VAT.
Warto zwrócić uwagę na fakt, iż w ramach uzasadnienia wydanej interpretacji, Dyrektor KIS prócz dokonania wykładni samych przepisów krajowych, przywołał również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (wyrok TSUE z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18) i Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17).
Omawiana interpretacja stanowi zatem wyraz zmiany podejścia – na gruncie wydawanych interpretacji podatkowych – organów podatkowych, które w ślad za ww. orzecznictwem TSUE i NSA coraz częściej aprobują stanowisko w ramach którego kluczowym pozostaje faktyczny wywóz towarów poza UE, zaś fakt udowodnienia takiego wywozu może być dowodzony przy pomocy różnych dokumentów i metod. Wskazać należy końcowo, iż omawiana interpretacja wpisuje się w szerszą, widoczną zwłaszcza od poprzedniego roku, linię organów podatkowych – na tym polu bowiem można wskazać, iż analogiczne rozstrzygnięcia zapadły m.in. w interpretacjach Dyrektora KIS z dnia 2 grudnia 2022 r., znak 0112-KDIL1-3.4012.461.2022.1.AKS, z dnia 28 października 2022 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.404.2022.1.WR, czy też z dnia 20 lipca 2022 r., znak 0113-KDIPT1-2.4012.386.2022.1.JS.
