Dotychczas Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „DKIS”), wydając interpretacje indywidualne, uznawał należności za usługi ubezpieczeniowe jako podobne do usług gwarancji i poręczeń, które podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.
Sądy administracyjne zasadniczo prezentowały pogląd odmienny od poglądu DKIS, uznając, że usługi ubezpieczeniowe nie stanowią świadczeń o podobnym charakterze do usług gwarancji i poręczeń[1], przez co płatności z tego tytułu nie powinny być objęte podatkiem u źródła.
DKIS, pomimo wypracowanego przez sądy administracyjne poglądu korzystnego dla podatników, konsekwentnie wydawał negatywne interpretacje indywidualne, ignorując wyroki NSA. Wraz ze stabilizacją orzecznictwa sądów administracyjnych, DKIS zaczął zmieniać swoje podejście. Początkowo wskutek skarg składanych do WSA uznawał stanowisko wnioskodawców za prawidłowe[2] a następnie sam zaczął wydawać interpretacje pozytywne[3]. Kolejnym ważnym momentem w zmianie podejścia organów podatkowych do usług ubezpieczeniowych, było wydanie 3 września 2024 r. przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej interpretacji zmieniającej (sygn. DOP4.8221.39.2024.CPXJ). Zmiana interpretacji w takim trybie na korzystną nie jest powszechnie spotykana w praktyce, dlatego warto docenić inicjatywę Szefa KAS.
Prezentowana zmiana podejścia organów podatkowych, wynikająca z utrwalenia się linii orzeczniczej sądów administracyjnych, powinna wpłynąć pozytywnie na praktykę obrotu gospodarczego i ma szczególnie korzystny wpływ dla płatników wnioskujących o wydanie interpretacji indywidualnej w odniesieniu do wypłat z tytułu usług ubezpieczeniowych.
[1] Wyrok NSA z 17 sierpnia 2021 r., sygn. akt II FSK 587/21, wyrok NSA z 14 października 2021 r., sygn. akt II FSK 834/21, wyrok NSA z 17 grudnia 2021 r., sygn. akt II FSK 1155/21.
[2] Interpretacja indywidualna z 19 grudnia 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.470.2023.3.MW.
[3] Interpretacja indywidualna z 17 listopada 2023 r., 0111-KDIB1-2.4010.473.2023.2.END.
