Zamknij
Ta strona wykorzystuje wyłącznie niezbędne pliki cookies, które są wymagane do jej prawidłowego działania. Nie stosujemy cookies analitycznych, reklamowych ani śledzących. Szczegóły znajdziesz w naszej polityce prywatności.
Zgadzam się
Istotę sporu przed NSA stanowił problem kwalifikowania serwerów jako urządzeń przemysłowych w kontekście podatku u źródła (WHT). Zgodnie z przepisami ustaw o podatkach dochodowych, płatnicy są zobowiązani do pobrania podatku u źródła od należności wypłacanych za granicę za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego. Stawka ustawowa podatku wynosi 20%, istnieje możliwość jej obniżenia na gruncie umów o unikania podwójnego opodatkowania lub zastosowania tzw. zwolnień unijnych.
Jak dotąd NSA (dalej: „Sąd”) orzekał w tej materii dość jednolicie, uznając, że serwery wykorzystywane w celu przechowywaniu danych nie są urządzeniami przemysłowymi, chyba że służą sterowaniu urządzeniami stosowanymi w przemyśle (zob. Wyroki NSA o sygn. akt: II FSK 2382/20, II FSK 1571/20, II FSK 1273/19).
W wyroku NSA z 16 maja 2024 r. o sygn. akt II FSK 1078/21 Sąd przyjął jednak, że wraz z rozwojem technologii nie należy limitować pojęcia „przemysłowy” do urządzeń wykorzystywanych w produkcji taśmowej na znaczną skalę. NSA uznał, że dotychczasowe rozumienie tego terminu odbiega od realiów[1].
Sprawa dotyczyła wydania interpretacji indywidualnej dla spółki prowadzącej działalność z branży IT. Dla potrzeb prowadzonej działalności spółka wykorzystywała infrastrukturę informatyczną, systemy komputerowe oraz inne rozwiązania informatyczne od podmiotu powiązanego z grupy kapitałowej. Dyrektor KIS stwierdził, że niektóre usługi IT będące przedmiotem wniosku są związane z urządzeniem przemysłowym. Wnioskodawca nie zgodził się z uzasadnieniem organu i wniósł skargę do WSA w Łodzi. Łódzki sąd nie podzielił argumentacji organu i uchylił zaskarżoną interpretację wskazując, że literalnie brzemienie terminu „urządzenie przemysłowe” należy rozumieć jako składnik majątku pełniącego pomocniczą funkcje w ramach procesu przemysłowego (sygn. akt I SA/Łd 141/21). WSA w Łodzi wskazał również szereg wyroków potwierdzających jego stanowisko.
Z wyrokiem łódzkiego sądu nie zgodził się Dyrektor KIS, który wniósł skargę kasacyjną. Sąd oprócz podkreślenia, że język ewoluuje, orzekł że w zasadzie branża IT należy do przemysłu. W związku z tym narzędzia wykorzystywane w tej branży w celu prowadzenia działalności gospodarczej powinny być uznawane za urządzenia przemysłowe[2].
Należy mieć na uwadze, że według dotychczasowej linii orzeczniczej NSA serwery zasadniczo nie są postrzegane jako urządzenia przemysłowe. Czasami sądy podnoszą również argument, że klient korzystający z usług hostingowych nie znajduje się w posiadaniu serwera, przez co nie można mówić, że płaci wynagrodzenie za użytkowanie urządzenia przemysłowego – to usługodawca korzysta z urządzenia dla świadczenia usług przechowywania danych (por. wyrok WSA w Warszawie, sygn. akt III SA/Wa 958/19). Analizowany wyrok jest więc pewnym wyłomem w dotychczasowej linii orzeczniczej sądów administracyjnych, trudno jednak ocenić czy będzie on miał wpływ na inne rozstrzygnięcia.
[1] R. Stępień, Komputerowe serwery to urządzenia przemysłowe. Orzeczenie NSA, https://podatki.gazetaprawna.pl/artykuly/9510367,komputerowe-serwery-to-urzadzenia-przemyslowe-orzeczenie-nsa.html, dostęp 29.05.2024.
[2] Ibidem.
