Zamknij
Ta strona wykorzystuje wyłącznie niezbędne pliki cookies, które są wymagane do jej prawidłowego działania. Nie stosujemy cookies analitycznych, reklamowych ani śledzących. Szczegóły znajdziesz w naszej polityce prywatności.
Zgadzam się
Do jednej faktury pierwotnej można wystawić wiele faktur korygujących. Taka praktyka jest zgodna z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT. Pojawia się jednak zasadne pytanie, dane którego dokumentu przywoływać w treści drugiej i następnych w kolejności faktur korygujących. Rozwiązanie nie jest oczywiste.
Każda faktura korygująca powinna odnosić się do faktury pierwotnej, czyli dokumentu potwierdzającego pierwotną sprzedaż. W treści faktury korygującej konieczne jest więc zamieszczenie podstawowych informacji o fakturze pierwotnej, takich jak jej numer, numer KSeF i data wystawienia. A co w sytuacji, gdy do tej samej dostawy towarów lub świadczenia usług wystawianych jest kilka faktur korygujących? Do którego dokumentu – faktury pierwotnej czy bezpośrednio poprzedzającej faktury korygującej – powinna odnosić się druga i każda następna w kolejności faktura korygująca?
W takich przypadkach, reguła ogólna nie ulega zmianom. Niezależnie bowiem od tego ile faktur korygujących zostało wystawionych, każda z nich powinna zawsze odwoływać się do faktury pierwotnej. W kontekście KSeF, trzeba więc będzie pamiętać o prawidłowym wypełnieniu węzła Fa/DaneFaKorygowanej.
Bardziej złożona jest kwestia danych transakcyjnych wykazywanych na takich fakturach korygujących. Jeżeli bowiem podatnik wybiera opcję wystawiania faktur w wariancie dwupozycyjnym (na zasadzie było…jest i wykorzystanie znacznika StanPrzed w strukturze logicznej) to dane korygowane powinny odnosić się do stanu wynikającego z ostatniego dokumentu (z ostatniej faktury korygującej). Zobrazujmy to na poniższym przykładzie.
Firma X wystawiła 1 lutego 2026 r. fakturę o numerze X i numerze KSeF Y na usługę o wartości 10.000 zł netto. Część usług została źle wyceniona, więc wystawiono fakturę korygującą nr 1 zmniejszającą cenę o 2.000 zł netto. Faktura ta zawiera odniesienie do faktury pierwotnej z 1 lutego 2026 r. o numerze X i numerze KSeF Y. Wartość usługi przed korektą („było”) to 10.000 zł netto. Wartości po korekcie („jest” / StanPrzed) to 8.000 zł netto.
W wyniku nieterminowego wykonania usługi, strony ustaliły dodatkowy rabat w wysokości 1.000 zł netto. Wystawiona została faktura korygująca nr 2. Taka faktura korygująca w części informacyjnej powinna odnosić się do daty wystawienia, numeru i numeru KSeF faktury pierwotnej z 1 lutego 2026 r. Jednocześnie, jako wartość przed korektą („było”) należy wskazać 8.000 zł netto. Wartość po korekcie („jest” / StanPrzed) wynosi 7.000 zł netto.
W praktyce oznacza to pewną hybrydę danych. Z jednej strony każda faktura korygująca, w tym w formacie ustrukturyzowanym (węzeł Fa/DaneFaKorygowanej) powinna odnosić się zawsze do faktury pierwotnej. Z drugiej strony, wartości korygowane powinny pochodzić z faktury korygującej wystawionej bezpośrednio wcześniej. Tym samym, jeżeli kwoty liczymy od ostatniej korekty, to formalnie fakturę korygującą zawsze wystawia się do faktury pierwotnej.
Takie podejście do informacji prezentowanych na fakturach korygujących zaprezentowano m.in. w Podręczniku KSeF opublikowanym przez Ministerstwo Finansów.
Masz pytania dotyczące zasad działania KSeF i zastanawiasz się jak KSeF wpłynie na prowadzoną przez Ciebie działalność? Zapraszamy do kontaktu!
