Zmiany w Polskiej Strefie Inwestycji w 2023 r.

Z nowym rokiem weszło w życie nowe rozporządzenie w sprawie pomocy publicznej udzielanej w  Polskiej Strefie Inwestycji. Zmian jest niewiele, w większości mają one charakter doprecyzowujący i porządkujący, jednak jedna jest istotna. Ze zwolnienia z podatku dochodowego będzie można korzystać dopiero po zakończeniu inwestycji. Ta zmiana nie dotyka firm, które realizują nowe inwestycje typu green field, czyli budują nowe zakłady. Może jednak być dotkliwa dla tych przedsiębiorstw, które inwestując idą w kierunku zwiększenia mocy produkcyjnych, czyli rozwijają funkcjonujące zakłady. Przepisy te nie dotyczą firm, które już korzystają z pomocy publicznej na podstawie wcześniej wydanych decyzji o wsparciu.

Pozytywną zmianą jest natomiast dodanie mikro i małych przedsiębiorców do katalogu podmiotów, które będą mogły skorzystać z obniżenia kryterium ilościowego o 50% w związku z realizacją reinwestycji  czyli  inwestycji w rzeczowe aktywa trwałe lub wartości niematerialne i prawne, związanych ze zwiększeniem zdolności produkcyjnej istniejącego zakładu, dywersyfikacją produkcji zakładu przez wprowadzenie produktów uprzednio nieprodukowanych w zakładzie lub zasadniczą zmianę dotyczącą procesu produkcyjnego istniejącego zakładu. Dotychczasowe rozporządzenie pozwalało korzystać z tej preferencji jedynie dużym i średnim przedsiębiorstwom. Złagodzono również przepisy w zakresie obniżenia minimalnej kwoty nakładów inwestycyjnych w  sektorze nowoczesnych usług dla przedsiębiorców (m.in. usług IT, usług rachunkowo-księgowych i audytów finansowych, call center, usług architektonicznych i inżynierskich). Z obniżenia minimalnej wysokości wydatków kwalifikowanych o 95% mogą skorzystać duże i średnie przedsiębiorstwa jeśli główną działalnością określoną w decyzji będzie jedna z wybranych usług dla przedsiębiorców, a nie jak dotychczas wyłącznie taka usługa lub usługi.

Pozostałe zmiany doprecyzowują przepisy ponoszenia kosztów kwalifikowanych m.in. poprzez:

• doprecyzowanie długości okresu, w jakim ponoszone koszty, najmu lub dzierżawy oraz leasingu mogą zostać uznane za koszty kwalifikowane;
• wprowadzenie zapisu, że środki trwałe pozyskane przez dużych przedsiębiorców
  w drodze umowy leasingu finansowego muszą być nowe oraz muszą być nabyte na warunkach rynkowych;
• wyeliminowanie wątpliwości, czy do ewidencji środków trwałych ma być zaliczony środek trwały, czy też poszczególne ponoszone koszty, doprecyzowując, że środek trwały powinien być „kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania”.

Należy również wspomnieć, że znowelizowane przepisy rozciągają obowiązek utrzymania inwestycji w regionie również na przedsiębiorstwa, które w ramach kosztów kwalifikowanych  wykazują koszty zatrudnienia. Dotychczasowe przepisy wymuszały jedynie utrzymanie każdego utworzonego miejsca pracy przez okres 5 (lub 3) lat, licząc od dnia jego utworzenia.

Nowe rozporządzenie wprowadza również zmiany w zakresie podmiotów, które mogą zostać objęte wsparciem poprzez:

• wykluczenie z możliwości otrzymania decyzji o wsparciu działalność związaną
  z produkcją broni i amunicji;
• objęciem pomocą działalność związaną z przetwarzaniem odpadów niebezpiecznych objętych kodem 38.22.19.0 PKWiU, co ma za zadanie wspierać rozwój w Polsce działalności w zakresie produkcji stopów aluminium oraz tworzenia instalacji służących do przetwarzania powstających w ramach procesów produkcyjnych odpadów;
• ujednolicenie z mapą pomocy publicznej jednostek podziału terytorialnego kraju obszarów, na których, w przypadku dużego przedsiębiorcy, decyzja o wsparciu będzie mogła zostać wydana wyłącznie w przypadku realizacji inwestycji początkowej na rzecz nowej działalności gospodarczej.

Wprowadzono również zmiany w zakresie weryfikacji kryteriów jakościowych polegające na:

• wskazaniu w poszczególnych kryteriach jako czas ich weryfikowania cały okres utrzymania inwestycji;
• obniżenie z 10% do 4% pułapu zatrudnienia osób z orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności w kryterium Wykorzystanie potencjału zasobów ludzkich;
• rezygnacji w zakresie dodatkowych świadczeń pracowniczych z programów opieki zdrowotnej, pozostawiono jednak udział w dodatkowych programach opieki zdrowotnej wykraczających poza świadczenia wymagane przepisami prawa w Kryterium Podejmowanie działań w zakresie opieki nad pracownikiem.

Końcowo wskazujemy, że zmianie uległ również formularz wniosku o wydanie decyzji o wsparciu.