Czy podatnik ma prawo odzyskać nie tylko zapłacony podatek u źródła, ale również odsetki naliczone za zwłokę? Choć przepisy w tym zakresie mogą budzić wątpliwości, WSA w Lublinie stanął po stronie podatnika przyznając mu prawo do pełnego zwrotu należności z uwzględnieniem odsetek.
Płatnicy wypłacający dywidendy, odsetki i należności licencyjne na rzecz podmiotu powiązanego, przekraczające łącznie 2 mln zł w ciągu roku podatkowego są co do zasady zobowiązani do pobrania od nadwyżki ponad tę kwotę podatku u źródła ze stawką wynikającą z ustawy o CIT (art. 26 ust. 2e ustawy o CIT). Odstępstwo od tej zasady możliwe jest w przypadku posiadania opinii o stosowaniu preferencji lub złożenia oświadczenia WH-OSC o posiadaniu odpowiednich dokumentów pozwalających na zastosowanie zwolnienia, niepobranie podatku lub zastosowanie niższej stawki określonej w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. W sytuacji, gdy płatnik pobierze podatek od kwoty przekraczającej 2 mln zł, podatnik lub w określonych przypadkach płatnik może wystąpić o zwrot różnicy między podatkiem zapłaconym a należnym, obliczonym z uwzględnieniem prawa do zwolnienia bądź prawa do zastosowania obniżonej stawki podatku (art. 28b ustawy o CIT).
W takiej sytuacji znalazła się polska spółka, która po upływie terminu ustawowego dokonała wpłaty podatku u źródła w odpowiedniej wysokości wraz z należnymi odsetkami za zwłokę. Spółka przekonana o możliwości otrzymania zwrotu podatku oraz wpłaconych odsetek złożyła odpowiedni wniosek. Innego zdania był organ podatkowy, który zwrócił podatek, ale odmówił zwrotu odsetek. W związku z tym spółka złożyła skargę na decyzję organu, której konsekwencją jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z 30 października 2024 r. (I SA/Lu 284/24) uchylający decyzję Dyrektora IAS. Generalnie spór dotyczył ustalenia czy spółce wraz ze zwrotem wpłaconego podatku przysługiwał zwrot odsetek za zwłokę.
Organ podatkowy wskazywał, że przepisy dotyczące podatku u źródła stanowią o zwrocie podatku, a nie o zwrocie nadpłaty, która występuje m.in. w sytuacji kiedy podatek był nienależny lub został pobrany w wysokości większej od należnej. Ponadto regulacje dot. zwrotu podatku u źródła nie odsyłają do przepisów określających nadpłatę w Ordynacji podatkowej. Jednocześnie, zdaniem organu w stanie faktycznym będącym przedmiotem skargi istniała podstawa do naliczenia odsetek w związku ze zwłoką, jaką wykazał się podatnik. Zwrócenie nienależnego podatku nie oznacza, że odsetki były nienależne.
Odmienne stanowisko wyraził Sąd, który wskazał, że zgodnie z doktryną odsetki mają charakter akcesoryjny, co oznacza, że mogą one powstać tylko wtedy, gdy istnieje świadczenie główne, w tym przypadku zaległość podatkowa. Innymi słowy, w momencie wygaśnięcia świadczenia głównego wygasa prawo do żądania odsetek. Sąd zwrócił uwagę na to, że regulacje dot. podatku u źródła posiadają własną specyfikę zwrotu podatku, która polega na tym, że najpierw dochodzi do zapłaty podatku, a następnie weryfikowana jest jego należność, co oznacza, że nie można bezrefleksyjnie uznać uiszczonego podatku za należny. W konsekwencji, w związku z uznaniem podatku za nienależny zapłacone przez płatnika odsetki także stały się nienależne.
Warto zaznaczyć, że Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 30 maja 2025 r. (II FSK 202/25) oddalił skargę kasacyjną organu, tym samym podzielił stanowisko zaprezentowane wcześniej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny. Zbliżone podejście do tego wyrażonego w wyroku WSA można znaleźć w orzeczeniach wydawanych przez inne składy sędziowskie [1].
Znane są nam jednocześnie sytuacje, w których w podobnych przypadkach prawo do zwrotu odsetek nie było przez organ kwestionowane. Prosimy o kontakt, jeśli w Państwa przypadku do takiego zwrotu nie doszło, chętnie wesprzemy Państwa w tym zakresie.
[1] Wyrok WSA w Lublinie z 8 stycznia 2025 r., I SA/Lu 586/24; wyrok WSA w Lublinie z 12 lutego 2025 r., I SA/Lu 661/24.
